به گزارش قدس آنلاين به نقل از تسنيم، باشگاه اندیشه‌ورزان نفت و نیروی ایرانیان نام مؤسسه‌ای است که سال گذشته نخستین کنگره راهبردی نفت و نیرو را برگزار کرد. در این کنگره، رونمایی از قراردادهای جدید نفتی فراهم کننده زمینه برداشتن گامهای پرشتاب‌تر اقتصادی در کشور اعلام شد و اکنون شاهد به اجرا رسیدن مدل جدید قراردادهای نفتی کشور هستیم.
همچنین در این کنفرانس موارد دیگری چون افزایش تولید برق از گاز، کاهش پرداخت یارانه در بخش انرژی، تسهیل شرایط سرمایه گذاری خارجی در بخش انرژی و ... مورد طرح قرار گرفت که تمامی این موارد، محور پیگیری‌های یک سال اخیر وزارتخانه‌های نفت و نیرو بود و در بخش جذب سرمایه گذاری خارجی که محور اصلی تأکیدات سخنرانان نخستین کنگره نفت و نیرو بود، وزارت نیرو به امضای قرارداد 4.2 میلیارد دلاری با شرکت یونیت اینترنشنال و وزارت نفت به امضای قراردادهای نفتی با شرکت‌های خارجی در قالب مدل IPC ورود کرده است.
البته این موضوع که موارد مطرح‌شده در نخستین کنگره نفت و نیرو، محور پیگیری‌های بخش انرژی کشور باشد موضوعی غیرطبیعی و عجیب نیست چرا که سخنرانان این کنگره، مسئولان ارشد کشور از جمله خود وزرای نفت و نیروی ایران بودند و اساساً مسئول برگزاری این کنگره، باشگاهی بوده که اعضای هیئت مدیره و هیئت امنای آن، وزرا و مدیران دولتی هستند.
اکنون باشگاه اندیشه‌ورزان نفت و نیروی ایرانیان با حضور «بیژن زنگنه» وزیر نفت، «محمد رضا نعمت‌زاده» وزیر صنعت، معدن و تجارت، «محمد نهاوندیان» رئیس دفتر رئیس جمهور، «سید ابوالحسن سیدخاموشی» از وزرای سابق راه و ترابری، «مسعود نیلی» مشاور اقتصادی رئیس جمهور، «محمد ایروانی» مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره شرکت انرژی دانا و «محمد ملاکی» رئیس هیئت مدیره هلدینگ گسترش انرژی پاسارگاد در هیئت امنا، فعالیت می‌کند. همچنین شاهد حضور «حمیدرضا عراقی» مدیرعامل فعلی شرکت ملی گاز ایران در شورای عالی این باشگاه و «غلامرضا منوچهری» معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران به‌عنوان عضو اصلی هیئت مدیره این باشگاه هستیم. اکثر اعضای شورای عالی و هیئت مدیره باشگاه نفت و نیرو را مسئولان اسبق وزارت نفت در دوران اول وزارت بیژن زنگنه تشکیل می‌دهند که در نوع خود، ترکیبی قابل توجه و تأمل است.
این باشگاه غیردولتی، با حضور مدیران و مسئولان دولت‌های گذشته و دولت فعلی، در عمل به وزارت نفتی در سایه تبدیل شده که مشخص نیست با وجود نهادهایی چون هیئت دولت و شورای عالی انرژی، چه نیازی به وجود باشگاهی برای بررسی وضعیت انرژی ایران و سیاست گذاری در این زمینه بود؟
با توجه به اینکه اکثر محورهای سخنرانیهای کنگره اول راهبردی نفت و نیرو، برنامه‌های اصلی وزارت نفت و نیروی ایران را در سال 94 و 95 مشخص کرد، آیا باید منتظر تشریح برنامه‌های این دو وزارتخانه در دومین کنگره راهبردی نفت و نیرو که از سوی باشگاهی غیردولتی برگزار می‌شود، باشیم؟
هنوز نقش این باشگاه که با حضور مسئولان ارشد دولت در بخش انرژی تشکیل شده مشخص نیست اما در اساسنامه این باشگاه، "استفاده بهینه از ظرفیت‌ها و تجربه‌های اشخاص برجسته با توانمندی‌های راهبردی، مدیریتی، تخصصی و حرفه‌ای در زمینه‌های مختلف نفت، نیرو، انواع انرژی و صنایع در شاخه‌های مختلف مرتبط و نیز انجام پروژه‌ها و ارایه خدمات، مشاوره و مطالعات در زمینه مدیریت و ارائه راهکارها و پیشنهادها و بهبود روش‌های مدیریتی و ارائه خدمات پژوهشی در زمینه موضوع مؤسسه و انتشار مجلات و گزارش‌های آماری و تخصصی در زمینه موضوع مؤسسه پس از اخذ مجوزهای مورد نیاز"، به‌عنوان موضوع و زمینه فعالیت این باشگاه ذکر شده است.
از سوی دیگر، اکنون در زمانی قرار داریم که با وجود انتقادهای بسیار به ساختار مدل جدید قراردادهای نفتی ایران، این مدل قراردادی در آستانه اجرا قرار گرفته و شرکت‌های خارجی به‌گفته «علی کاردر» مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران از ماه آینده برای برگزاری نخستین مناقصه نفتی کشور با مدل جدید، برای ورود به پروژه‌های نفتی ایران حضور می‌یابند. از آنجایی که در مدل IPC عنوان شده شرکت‌های خارجی باید با شرکت ایرانی Joint شوند، این شبهه مطرح است که وجود مؤسسه‌ای به‌عنوان باشگاه نفت و نیرو که کارهای "مطالعات در زمینه مدیریت" و "ارائه راهکارها و پیشنهادها" را در بخشی از کارهای خود می‌بینید و اعضای هیئت مدیره، شورای عالی و هیئت امنای این باشگاه، اغلب مدیران هلدینگ‌های بزرگ انرژی در بخش خصوصی هستند، آیا به این می‌انجامد که شاهد نگاه ویژه‌ای از سوی دولت به بخشی از شرکت‌های خصوصی برای اجرای مدل جدید قراردادهای نفتی باشیم؟
«احمد توکلی» نماینده مردم تهران در مجلس نهم شورای اسلامی و مدیر سازمان مردم‌نهاد دیده‌بان شفافیت و عدالت در این خصوص معتقد است: "خیلی جالب است که هیئت امنای این باشگاه از مسئولان فعلی صنعت، تجارت، نفت و انرژی ایران و مسئولان سابق وزارت نفت که همه رفته‌اند به بخش خصوصی و هنوز جای پا در وزارت نفت دارند تشکیل شده است، هدفشان را هم اعلام کرده‌اند که "ما می‌خواهیم کانال انتقال نظریات و مشورتها به سیستم حکومتی شویم" که این توهمات زیادی را ایجاد می‌کند، با این روش در موضع تهمت قرار می‌گیرند. این کار به‌معنای آن است که بین بخش خصوصی و بخش دولتی پیوند ویژه‌ای اتفاق افتاده، من اینها را نامه نوشتم و به آنها گفتم. به بخش دولتی باید بگویید "این ور میز باشید و همه را یکسان ببینید". این که بخش خصوصی سندیکا درست کند ایرادی در آن نیست. اینکه با بخش دولتی مشورت کند نیز ایرادی در آن نیست، اما این که بخش خصوصی و بخش دولتی با هم قاطی شوند و NGO درست کنند و بخواهند به وزارت نفت خط دهند، خود وزیر نفت هم در بین آنها باشد، این معنای درستی ندارد، محل سوءظن است و شرکت‌هایی که وزارت نفت می‌خواهد بعداً تأیید کند تا برود و با خارجی‌ها Joint شوند از همین کانال انتخاب می‌شوند، که این تبعیضات و نورچشمی بازی‌هایی را به‌دنبال دارد که خیلی از فسادها ممکن است اتفاق بیفتد".
نظر شما